Andriej Rublow (1360-1427), rosyjski malarz ikon, symbol Świętej Rusi

Andriej Rublow (1360-1427), rosyjski malarz ikon, symbol Świętej Rusi
Rosja. Kraj olbrzymich możliwości. Czy zawsze do końca wykorzystanych? We wszystkich dziedzinach życia znaleźć można u naszego wschodniego sąsiada różne ciekawostki oraz niemałe sukcesy. Sztuka nie jest dziedziną, w której nie byłoby tam wielu znamienitych osiągnięć.

Ikonografia. To tu właśnie prześledzić możemy meandry jak też wybitne arcydzieła tej gałęzi twórczości człowieka. Historia malarstwa tego gatunku obecna jest w Rosji od czasów Świętej Rusi. I trwa w dniach dzisiejszych.

Najwybitniejszą, natychmiast rozpoznawalną postacią, przedstawicielem omawianego tu malarstwa jest Andriej Rublow.

Poniżej pomieszczam króciutką biografię tego wielkiego malarza oraz próbkę jego wybitnej twórczości.

O życiu Andrzeja Rublowa wiemy bardzo mało. Dokładnie nie wiadomo, kiedy się urodził. Rok 1360 uznaje się za datę urodzin artysty.

Wiemy, że w roku 1405 razem z Teofanem Grekiem i malarzem ikon Prochorem z Gorodca malował on ściany Soboru Błagowieszczeńskiego na moskiewskim Kremlu.  Obaj artyści stworzyli dla Kremla ikonostas.

Ocalało tylko siedem ikon Rublowa. Są one całkowicie różne od prac starych mistrzów rosyjskich subtelnym połączeniem barw oraz rzadką harmonią kompozycji.

W 1408 roku Rublow razem z Daniłem Czornym pracował nad pomalowaniem Soboru Uspienskiego we Włodzimierzu. Oryginalnym jest to, iż z ocalałych do dnia dzisiejszego fragmentów scen Sądu Ostatecznego zamiast tradycyjnych bizantyjskich obliczy patrzą twarze rosyjskie. Dzień Sądu Ostatecznego jest przedstawiony jako moment zjednoczenia się ludzi, uduchowionych miłością a nie jako kara za grzechy. Na ikonach ogromnego Ołtarza Uspienskiego delikatność oraz uduchowienie współgrają z jasnością wewnętrznego świata Matki Bożej, Jana Chrzciciela, apostołów jak też Ojców Cerkwi.

Dzisiaj znamy tylko trzy ikony z rublowskiego ołtarza Soboru Narodzenia Bogurodzicy Sawwino-Storożewskiego monasteru pod Zwienigorodem. Pierwsza – „Zbawiciel” – objawia sobą pojawienie się nowego rosyjskiego kanonu oblicza Chrystusa Zbawiciela, w którym mądrość i dobroć zamieniły bizantyjską surowość.

Najbardziej znaną ikoną jest „Trójca”. Rublow stworzył ją na pamiątkę Siergieja Radonieżskiego dla cerkwi, zbudowanej na miejscu pochówku świętego w Troicko-Siergijewnoj Ławrze w Siergijewom Posadzie. Siergiej szczególnie czcił Trójcę, życząc sobie, aby „wyglądem jej jedności zwyciężana była nienawistna niezgoda świata całego”. Andrzej zawarł tę myśl w obrazie, wyrażającym światłą mądrość, niewinność oraz czystość duchową.

W latach 1425-1427 Rublow i Czornyj pracowali nad malowidłami oraz ikonostasem Soboru Troickiego Troicko-Siergijewnoj Ławry. Rublow malował także Sobór Spasski Klasztoru Andronnikowa  w Moskwie (lata dwudzieste XV wieku).

Malarz ikon – symbol umarł w Moskwie w Klasztorze Andronnikowa. Mistrz – malarz wywarł ogromny wpływ na współczesnych oraz potomnych, zmieniwszy widoczny obraz Królestwa Niebieskiego. Rosyjska cerkiew Prawosławna kanonizowała i ogłosiła Andrzeja Rublowa świętym.

Niektóre z ikon Rublowa:

Andriej Rublow – „Trójca Święta” (1410)
Andriej Rublow – „Bogurodzica” (1408)
Andriej Rublow – „Zbawiciel” (1410)

Komentowanie jest wyłączone.